Xudas

Meu caro Baltar: é curioso que che pasara como a Cristo. Perdón por esta figura. Nos mentireiros políticos, nos curros dos bares só hai un comentario: "Son cousas do Baltar!", "está todo preparado!", "mandouno presentar!", "ao final intégranse as listas!, "todo é unha pantomima!"...

Hai un evanxeo de Xudas no que se recolle que tamén foi Xesús quen mandou a Xudas que o traizoara. Ao parecer é unha versión gnóstica do comportamento do apóstolo.

Cantos bicos che deu e cantos sen sabores che fixo pasar para que ao final remate desta forma!. Ata o último momento no te chama para anunciarche a súa candidatura!.

Pois coñecer, debíalo coñecer ben, ou teño que recordarche aquela xuntanza que tiveches con el nun restaurante, nas aforas de Ourense, camiño de Santiago, onde che foi a contar as cuitas que estaba a provocar o teu fillo nalgúns políticos da capital?. Non eran cuitas, eran envexas.

Algún estábase adiantando a este acontecer actual, por iso había que denigralo e apartalo, xa daquela. Ti non picaches, pero escoitaches todo o que che dixo serenamente.

Hai que ter morro para irlle falar mal a un pai do seu fillo, sobre todo en política!.

Aproveitou o momento no que non houbo ningún candidato arroupado por Santiago, polo que a conxuntura foille propicia para facelo, e apareceu, como se fose el. Estaba listo para traizoarte, ademais tíñalo nese Comité de dirección do Partido, a nivel provincial, onde tratades todos os temas, polo que a información éralle privilexiada.

Ti deixaches crecer a este personaxe, sobre todo nun lugar onde os votos da dereita están máis que sementados. Calquera persoa que encabece a lista do Partido Popular gana as eleccións locais. Aínda máis, mellorando os votos, porque este non da máis de si. Mantense na maioría raspada e nunca superou a suma dos votos da oposición.

Deixáchelo facer o que quixo. Convocaches as eleccións ao Comité Local de Verín, porque houbera reclamacións de afiliados.

Gañou aquelas eleccións incumprindo totalmente os estatutos do Partido Popular e así foi crecendo ata pagarche con esta moeda.

Compartiches con el a sangría de compañeiros que marcharon do seu lado, porque o seu comportamento é de ordeno e mando. Pódoche afirmar, porque o vivín, que non hai palabras nos dicionarios de todas as Reais Academias das Linguas do mundo que o poidan definir.

Nestes intres estou contento porque el mesmo se definiu con esta actitude co seu “pai político”, polo que confirma a opinión de todos aqueles que o tiñan ben catalogado. Isto é un aviso para navegantes políticos. Que lean neste comportamento. Válelle calquera partido con tal de estar na poltrona!.

Fuches o seu “pai político”. Cada problema que creaba, polo seu comportamento antidemocrático e de chulería, cos compañeiros, chamábate e presentábaste en Verín para calmar a tempestade da política local. Sempre estabas e aparecías no momento que te necesitaba e agora págache desta forma.

Nunca te preguntaches o porque non foi electo presidente da Mancomunidade. Aí tes un elemento que o debiches analizar, para coñecelo mellor.

Como xestor, na política, poño dous exemplos. Nada de parques empresariais e máis de mil persoas apuntadas para optar a un posto dos tres obradoiros concedidos. E a súa xestión quérea elevar á provincia!.

Pero, non te preocupes, porque ti non estás colgado na cruz e podes seguir, a pesar desta traizón.