Blogia
Crónicas Tamaganas

Europa,....terra de ningures?

Verín-CRONICAS TAMAGANAS- Europa,.........terra de ningures?.

 

 Miña cara señora María: -Se vostede, señora María, fora veciña dos concellos de Oimbra e Cualedro estaríase preguntando que é isto de Europa.

 Seguramente vostede estaría abraiada das ocurrencias políticas que acontecen aló en Buxelas, permitindo unha desigualdade tan manifesta e dando pograpanda, nos xornais, de tal infamia contra estes dous concellos.

 -Quedaron en terra de ningures. Mandáronos ao ostracismo institucional, porque tal magnitude de aberración non pode tomar corpo, nin ser permitida en ningunha institución que teña vergoña.

 Pois Europa permite isto e aínda máis. –Ninguén se fai portavoz desta inxustiza que acaba de ser institucionalizada, dando categoría de Eurocidade, só por ser elemento que fai saír nos medios de comunicación a inviduos que non cren nos territorios que rexentan.

 -Institucións que só serven para colocar a inchufados políticos, -pagar prevendas- e non para a finalidade para a que se crean-.

 Pois ben, señora María, os xornais destacan a nova eurocidade Xinzo-Baltar-Montealegre, polo que os concellos de Oimbra e Cualedro quedan en terra de ningures.

 -O que chama a atención é que ninguén di nada, como se fora unha nova máis e que chova-.

 Estes veciños que contribúen cos seus impostos para manter a tanto “chupatinta”, resulta que, afectados, como todo eurocidadán, polas directivas emanadas de Europa, só serven para iso, para pagar, para mantelos. –E, isto é Europa?.

 A liberdade de acción, por parte das institucións europeas, dá lugar a que sucedan estas aberracións de demarcacións, que só producen desigualdades entre cidadáns que están baixo a mesma regulamentación.

 Crearase unha terra coutada  onde  haberá experimentacións de supervivencia, cando Europa vende e intenta dar unha imaxe de igualdade social, polo que non debe permiten experimentos deste calibre. -Inimaxinable nos tempos que corren-.

 -Tristura é o que produce ver a estes concellos arrinconados-acotados- por dúas “eurocidades” e que ningunha tendese as súas mans para integralos, cando ambos teñen máis línea fronteiriza e para máis inri o concello de Verín é o que menos fronteira ten.

-Falan dunha Europa de dúas velocidades. Vendo isto necesitaranse moitas máis marchas para poder coller o tren dos “listiños” e que ninguén se queixe se logo aparecen “Pablos Iglesias”, que lle marchan cos votos.

-Dirán que non deben de preocuparse porque a Eurorrexión ou o Eixo Atlántico enmenderán as inxustizas que se produzan. Pero chegarán tarde, porque cando cheguen esas medidas a poboación estará cansada de esperar e polo tanto emigrarán, porque hai que buscar algo mellor, porque aqueles , nos que confiaron, non foron capaces de tratalos, polo menos, igual que aos demais.

 A historia desta terra parece eterna, que non pode cambiar, cando esta terra ten todo o que fai falta para vivir. -O malo desta terra é a confianza, dentro da desconfianza-. Pero, sobre todo, o “medo político”.

 

                      Verín, 1 de xuño do 2014.-

 

                            Adolfo Rolán.

0 comentarios