Támega... insólito

Verín-CRONICAS TAMAGANAS-Támega…insólito.

 

  Miña cara señora María: -A vida sempre está chea de sorpresas!.

O río Támega a seu paso pola parroquia de Tintores tivo unha serie de pequenos meandros que facían desaparecer parte da veiga e cambiaba o seu curso case todos os anos polo inverno.

  Arredor dos anos sesenta, do século pasado, ocorréuselle a un “benefactor” que Tintores debería ser modelo a seguir para as Concentracións Parcelarias. -Así sucedeu. O pobo opúxose e tiveron que  mandar á Garda Civil, para poder levar adiante o proxecto. –Daquela todo era obrigado-.

 Pódese dicir que esta obra foi a primeira que desvirtuou o Río Támega. -Aquilo era un mar, no medio daquela veiga-. O molinillo para descuartizar os coios, que se arrastraban, cun cazo, dende a outra orilla, facía que máis que un arrastre para pavimentar as pistas de concentración, fosen  a construír un lago para o ocio da bisbarra.

 Dende aquela o río sufriu ataques por doquier por parte dos poderes públicos, que facían o que propietarios, das propiedades ribeireñas, solicitaban e ao mesmo servíalle para comprar votos.

 A veiga sempre estivo para remansar a auga nas crecidas, pero a eliminación dos meandros provocou que o río se deslizara augas embaixo con moita velocidade, provocando as anegacións de Verín, porque a forza do seu caudal impedía e impide que, por exemplo, o regato da Rasela, descargase as súas augas, polo que recreábanse polas rúas da vila.

  O insólito do Támega é que por primeira vez os famosos “ollos do Támega” en Tintores non apareceron, neste verán. Os vellos do lugar non recordan o río con auga. O areal, de sempre, non quixo que os canteiros de antano rebuscaran as lousiñas para asentar os perpiaños, porque o curso do río non se encondeu na capa freática e a auga permitiu que os peixes non morresen.

 A explicación ao fenómeno, parece ser que é causa do AVE.  Tivo que ser o AVE o que aportase unha solución aos “ollos do Támega”. Deberíana ter en conta as administracións para que o caudal do río non se filtrase.

 Ao parecer os do AVE tiveron que embalsar a auga das perforacións antes de vertela ao río. Fálase de moitos millóns de litros que tiveron que estar decántandose para logo vertelos pausadamente.

  Este remedio pode ser empregado para regularizar o caudal do río e que en Tintores e en Pazos non desaparezca durante o verán.

 Augas embaixo, pola zona da Perguiza, o río volve a sufrir no caudal, porque non o deixan recuperar. Pode que as bombas, que mandan a auga cara o depósito, traballen en horas de baixo prezo en vez de facelo cada certo tempo para que o caudal se recupere e faga que o río sirva tamén para regadío agrícola e manteñemento da fauna piscícola.

 O sistema de acumulación de auga para que a depuradora poida funcionar non e´a máis axeitada. Se o sistema anterior non era adecuado o de agora aínda menos. Iso de talar amieiros cruzándoos no cauce sevindo de parapeto da auga fae que na superficie do río só se vexan follas da mesma especie.

 Os veciños protestan pola “sougas”, que non son dañinas para o río, en tal caso, benefician a pesca, pero non reclaman ante esta inusitada acumulación de follas que sí poden perxudicalo.

 É curioso que non se monten plataformas en defensa do río Támega, porque o río, que se queira ou non, é vida no val que leva seu nome.

  Hai que esperar a que tomen conciencia  os veciños e mandamaises políticos para que non deixen montar esa industria “tan necesaria e tan importante”, no polígono de Pazos, que consumirá e eliminará toda a auga posible que garda o val. -Outra afrenta ao río.

 A incineradora de biomasa dará algún posto de traballo, pero a auga é a nosa vida.

 -Defendamos o río Támega!. -Recuperar as presas que recollían a auga para os moíños!. –Sen auga o val morre.

 

                             Verín, 9 de setembro do 2014.-

 

                          Adolfo Rolán.