"...cinco euros".

 

 Verín-CRONICAS TAMAGANAS- -“.........5 euros!.”

 

Miña cara señora María:  -O Carliños é unha víctima da situación social que está a sufrir todo o país-.

 -Necesita trinta euros, ao mes,  para poder acollerse, unhas cantas horas, ao estudo fora  do horario lectivo-.

 -Os servizos Sociais andan a procura de poder ver en que partida do orzamento poden situalo para facerse cargo da situación, na que, ao mesmo tempo, participan outros organismos para darlle solución satisfatoria.

 Pódese dicir que mentras hai cativos que se encontran nesta situación, hai “personaxiños”que cobran das arcas municipais “cinco” euros por ir a Feces de Abaixo, en calquera visita á Eurocidade.

 Os servizos sociais poden recomendar que os trinta euros se pagan con cargo a esta partida. -Os nenos si merecen “cobrar”-.

-Tanto individuo roubando e resulta que logo recortan os gastos para este tipo de situacións.

 A historia do Carliños, señora María, é dura. –Non se entende que haxa unha asinatura chamada: Educación Para la Ciudadanía, e logo resulta que este cativo sufra a malas artes das persoas en que lle tocou vivir. Seu pai , que se casou en segundas nupcias, non é capaz de cortar as atrocidades a que é sometido. Como exemplo, pódese afirmar que foi botado fora da casa un anoitecer, polo que vendo que o neno soltou que ía  á Policía saíron correndo para recollelo. Pero aínda hai máis, a súa verdadeira nai, ao parecer, quédanlle poucos días para ir á prisión.

 -Un neno que quere vivir coa súa nai,  obrígano a vivir cunha madrasta-. Agora que leva uns días vivindo con ela, lévanlla para o cárcere. Volta á situación anterior.

-Este neno necesita deses trinta euros para poder amortiguar parte das súas vivencias, porque comparte boa amizade coa súa irmá, froito da nova maridaxe do seu pai.

 –Para este neno non hai trinta euros pero, para ir a Feces, hai cinco-.

Haberá que estar atento para ver como remata esta cativa historia deste cativo, porque poderá verse cal é a dureza dun corazón “adulto” ante este tipo de situacións que chegan ás administracións e pasan páxina expresando calquera frase manida que borra calquera atisbo de solución social de primeirísima necesidade.

- Todo pode quedar en que como hai tantas situacións semellantes e  non se habilitan partidas, pásase páxina e tratan o tema seguinte...-.

Ao mellor ata hai solución positiva porque se acercan as eleccións municipais e, un voto é un voto, polo que hai que aproveitalo por se acaso, porque a situación non está para despreciar ningún ,aínda que sexa producto dunha situación estrema, como neste caso.

 O “corazón” dos “politiquiños” non da máis para si, polo que non lles importa aproveitarse deste tipo de situacións. –O importante é a poltrona, o machiño-, non hai que pararse en analisar estas situacións e tratar de porlle remedio, porque o único remedio que encontran son os cartos para comprar o voto.

-Todos son cartos!.

-O malo será cando isto se acabe ou a paciencia da cidadanía se esgote, porque as consecuencias poden ser tamén desastrosas. E cando hai desastre o pequeno perde, pero o grande tamén sufre as consecuencias do desastre-.

 

                                    Verín, 3 de novembro, do 2014.-

 

 

                                   Adolfo Rolán.