ano 2014...

 Verín. CRONICAS TAMAGANAS. Ano 2014.-

 

Miña cara señora María: -O ano pasou con máis pena que gloria.

O horizonte verinés hai tempo que escapou, pero ninguén intenta dar un cambio para encontrar algo que sexa camiño, na procura dun interés común, que leve á vila por un sendeiro axeitado, cargado de ilusións e poder dar algo que recompense a  tanta xente necesitada.

 Lavar a cara, aquí e acolá, é algo que debería resultar incómodo para quen intenta só comprar uns votos, porque iso non é programar nin ter obxectivos concretos que abran vieiros, que os veciños poidan elexir, para encontrar un futuro axeitado, levantado a súa moral.

Reducir a deuda municipal foi a misiva máis importante, pero, como?. –Os contribuíntes verineses sufriron un ataque de impostos que axudaron a minguar a deuda. Non foron medidas optimizadas de xestión municipal, senón carga patrimonial aos veciños, polo que non se pode vender unha redución deste tipo como unha boa xestión municipal, como anda a vender algún membro do equipo gobernante.

 Ata se paga por un “alpendre” e como dicía o Carliños que non che coincida a fotografía da avioneta coa colocación dunha pisciniña para o cativo, porque tamén cha cargan na contribución. –Non hai remedio!.

 So lle interesan os veciños para recaudar aínda que provoquen pobreza e non teñan para gastar na tenda da aldea. O problema surxirá cando isto se acabe, pero son capaces de inventar outro pago non contributivo e  ir tirando ata as eleccións. –Logo xa se verá. O malo é se isto non funciona e as eleccións non dan o resultado esperado. –Non lles importa porque xa teñen o bolsillo cheo.

 Señora María, o Carliños non concretou ben aquilo do Multiusos. E non foi capaz de comprender o problema. A empresa constructora gañou un concurso cun proxecto definido, polo que se hai que subsanar algún erro ou mellorar algo, quen carga con este gasto?, porque o do xornal afirmando que non hai gasto para as arcas públicas non ten moito sentido, porque de onde saen os cartos, entón, para este remendo?. -Da mellora ou da calidade?. -Xa se verá, como noutros casos.  

 As presas do auditorio fixeron que unha parte da planchada caese e gracias que non houbo desgracias humanas para os traballadores, que son sempre quen cargan con todos os desaguisados. –Pode ser isto froito da calidade?

 O que demostra este multiusos é o mal alumno do “taifiñas”, porque só aprendeu do seu “mestre” o malo para Verín, eliminar todos os humedais ou charcas dos arredores. Exemplos o Hospital e agora este Multiusos. -Non queda , nin quedarán restos de ningún humedal para ser integrado no conxunto do urbanismo local. –Algo que respire natural.

 O que si responde é a maneira de facer as cousas. Daquela mandábase unha copia do PXOM e a partir de aí o técnico redactaba o proxecto. Executar a obra era fariña doutro costal. O proxecto non recollía peches, retranqueos, etc.,  só recollía a planimetría do Pxom, polo que “empotrar”, levar a cabo tal execución daba o seu traballo.

 Algo parecido debeu pasar coa redacción do proxecto do multiusos. Nin coñecían o lugar nin tomaron contacto con el para que as bases do concurso recolleran todos os inconvintes.

 Algún día os veciños do lugar turrarán dos pelos, porque o levantamento das cotas, aterrando e eliminando o humedal, fará que a auga busque sitio no que recrearse, polo que  serán víctimas dos encharcamentos.

 Non hai moitos anos que a charca grande estaba, máis ou menos pola altura da rotonda da escultura maltratada. Agora a charca está onda o multiusos. Logo pasará cara Fontenova ou rúas enriba, por Obras Públicas.

 -Señora María, non hai remedio, a historia da vila estará oculta, porque estes personaxiños non queren que se vexa.

 

                                                  Verín 31 de decembro do 2014.-

 

                                         Adolfo Rolán.-