Blogia
Crónicas Tamaganas

"no lo entiendo"

VERIN- CRONICAS TAMAGANAS.-   “No lo entiendo”.

Miña cara señora María: Pasara a medianoite e ó celular chega unha mensaxe. Ó parecer o xornalista debeu chamar ó candidato popular da vila e a resposta debeu ser curta, por iso as verbas foron tan breves e tan desafortunadas.

 O maxín retrocedeu uns anos e reviviu aquelas conversas onde non escoitaba, polo que non podía entender o que se dicía. –Non debeu cambiar aínda, -agora, di, vai comunicar mellor. Cando se cambia a rúa polos medios de comunicación, nun pobo onde nos coñecemos todos, a lonxanía das ondas conduce a estes resultados. –Falta o contacto directo, pero tamén faltou quen soubera disculpar a ausencia  da máxima autoridade municipal en moitos recunchos do concello. –Non se pode aparecer só en eleccións.

Se este personaxe se queixa da comunicación que farán outros. Entra nas ondas cando se antolla e desdice a todo opositor,  contando a súa verdade, cando, na maioría das veces non sabe nin do que fala, porque só fala do del, do que el quere dicir. -Posesión da súa verdade absoluta.

 Para situalo ben hai que contar o sucedido o 21 de maio.  As nove da mañá soa o teléfono dun exfuncionario.- Non o colle. Máis tarde volve a soar e levántao, contestando á chamada. Ao outro lado da liña unha persoa do concello dille que o señor alcalde quere falar con el. -Contesta que pasará por alí cando vai a comer. Ao chegar á hora da comida acércase ao concello; sube ao despacho e recíbeo a persoa que fixera a chamada, polo que anúncialle que o señor alcalde non está e entrégalle un encargo. Abre o papel e le unha nova, dun xornal dos noventa, que facía referencia a unha denuncia sobre a compra dun concelleiro, cando dunha moción de censura, na que se lle atribuíra a compra do tal concelleiro, polo que se querellara contra o actual candidato  independente dos socialistas, por facer aquela aseveración. –Tiña medo?. - Sabíase que aquela denuncia fora retirada polo exfuncionario, naquel momento. A que viña isto despois de tantos anos?. –Unha estratexia propia do individuo-.

Estratexia foi a que fixo posible que non só perdera a maioría absoluta, senón que baixara a sete concelleiros.- Uns mil cincocentos votos. Nesta campaña non lle valeu cambiar o segundo da lista e menos dicir que se quedaría de futuro alcalde, como fai catro anos.- Daquela os veciños picaron e creron a mentira.- Foron tantas!.- Os contribuíntes tamén se cansan das mesmas caras e das mesmas verbas.

 As causas deste descenso foron persoais e políticas. As políticas, é dicir, a decisións tomadas polo personaxe, e aprobadas logo,  son o froito que sementou nesa famosa “finquiña” de Verín, perante anos.

Como causa principal foi a suba da CONTRIBUCIÓN URBANA.  Hai que recordar que sendo membro da corporación presidida por Cid Harguindey debería acordarse de que daquela tamén foi causa da perda da alcaldía, polo que non aprendeu aquela lección.  –A sensación de silencio por parte dos propietarios, tanto daquela como desta, foi a mesma, polo que o caída fíxose realidade.

Como segunda causa pódese colocar a xerencia da auga. O abuso e a forma de tratar aos usuarios non ten parangón. –Colocar contadores, aínda que fose para uso doméstico, era o deles. O bonito do caso é que o Concello non se beneficiaba, pero cargaban a factura para a Xunta de Galicia.

 O maltrato ó Casco Vello tamén influíu no resultado. –A falta de buscar solucións ou tomar medidas en conxunto colocounos nunha animadversión cara aos concelleiros populares que perderon a confianza dos veciños.

A etnia Xitana non pode faltar na colaboración deste desastre electoral  dos populares. As prebendas que tiveron foron eliminadas polo que “favorecidos” polas promesas dos opositores premiaron ós dadivosos. –Auga, postos de venda e esquecerse do Pastor foron  causas suficientes para cambiar o voto.

E como non, tamén axudaron os alcaldes da bisbarra, recuperando electores para eles. Pero quen si axudou ou axudaron foi o recibimento e trato a que foron sometidos os veciños ante reclamacións.- Iso de dicirlles que acudisen á xustiza, facéndolle gastar cartos, nesta época de crise, foi máis que suficiente para cambiar.

Non hai que esquecer tamén ás  persoas que se colocaron de parte de Manuel Baltar, que non foron  recuperadas para a mesma causa.

Aínda así non se pode esquecer o traballo feito polos outros partidos.- En concreto, a festa mitin do último día, o panfleto, moi bo, deixouno descolocado. –Non reaccionou-.

Houbo tamén células dormintes que, paso a paso, colocaron o seu traballo nos lugares adecuados, para que deran o froito esperado.

 

                                       Verín, 30 de maio do 2015.-        

                                                 Adolfo Rolán.

0 comentarios