Broma...sobrante.

VERIN.BLOGIA.COM

VERIN-CRONICAS TAMAGANAS.  "...Broma....  sobrante...".

Miña cara señora María: -O Rofo non cría o que lle ensinaban-.

Nas meixelas, dos veciños da vila, frorecen pétalos que se esparellan por tódolas rúas. O medo político desapareceu e volven os viandantes a sorrir.

O sorriso, a venganza,  a satisfación, cómplices de largar do sillón algo que fedía. Os viandantes, como liberados, dun peso que non tiñan forza para arrancalo, ata camiñan con estilo, como se por as rúas foran persoas distintas de fai uns poucos días. -Como se pode cambiar en tan pouco tempo unha forma de andar?.

-A liberdade é a causa principal de todo isto. Acontece o que ten que acontecer, porque os veciños respiran politicamente liberdade.

-Os xestos, a maneira de expresarse, tender a man, dicir bos días ou un ata logo van acompañadas de sorrisos maléficos que expresan alegría polo ocorrido nas votacións. -A sorna faise dona das rúas verinesas-. Uns, exprésana abertamente e outros, cun medio guiño. -Pero todos sorríen.

Para sorna ou chiste ou broma o preparado no maletero dun carro verinés ao lado dunha beirrarúa da avenida Luis Espada.

O propietario colocou o inmenso programa electoral no medio do maletero coa imaxe do personxe cara enriba. Pechaba o maletero e dirixía aos viandantes ofertándolle que se arrimaran e abrisen o capó para coller algo. -Ninguén picaba-. Ao abrir o maletero e ver ao personaxe sentíanse alegres por non querer o que ofertaba o dono.

 Se embargo á saída do supermercado unha persoa "compunxida" preguntou: -Como levas o do Baltar?, -hai que torealo, foi a resposta do aludido, pero rematou a conversa aí. -Interesante a pregunta e a resposta. Debe ser a nova comunicación que deben emprender os barridos do concello ou é que non teñen máis que dicir, polo que encontrarse na rúa, de frente, cos veciños e non dicir nada, despois de tantos anos na poltrona, ten que provocar delirios.

 Delirio foi co que se encontrou un empresario cando foi invitado a visitar Infistela e escoitar a proposta que se lle ofertaba. Nunca, polo seu maxín, pasara tal aventura, porque se encontrou con algo que non respondía a seus intereses e menos sofrindo, cada ano, as visitas imprescindibles dos que controlan todo economicamente. Ao pesar de todo comprometeu a palabra e buscaría entre os seus alguén que lle interesara o predio.

Delirio foi tamén co que se encontrou o novo Alcalde na actuación dos Coros. Invitación non houbo, pero apareceu, e tivo que soportar a chamada que a representante do coro verinés fixo, con nome, o que se quedara no fondo da igrexa, para que rubira a entregar o agasallo correspondente. -Sen embargo o nome do actual Alcalde non foi pronunciado. -Só o señor Alcalde-. -Un sobrante-. Ou é que lle gosta a música?. -Pode ser. -Pero todo en función do voto.

Non se preocupen que pronto haberá novas interesantes. Verase que o concello non era o que todos pensaban que era. A coba do Alí Babá sería un Belén comparado co que se está comprobando.

 Gastarse todo o remanente en obras para gañar as eleccións non deu o resultado que se buscaba. Isto debería estar prohibido por lei. Os partidos deberían buscar consensos, lexislando, o mesmo que coas inaguracións preelectorais.

Primeiro anuncia un alto remanente e logo non chega para pagar as obras das eleccións, que, por certo, aínda se están rematando e haberá que esperar se son continuadas porque os cartos non se estiran.

 Señora María, cada un é como é, polo que non se poden pedir peras aos olmos.

-Remata o mandato, coma sempre, mentindo. Pero, os verineses, coas meixelas cheas de rosas. -Boas feiras para todos.

 

                                               Verín 2 de jullo do 2015.-

                                         Adolfo Rolán.-