...cen días

 Verín-CRÓNICAS TAMAGANAS-…..Cen días!

 

 Miña cara señora María: -Ao parecer hai que deixar cen días aos políticos e dirixentes de tódolos sectores da vida para ver como resolven e poñer a andar as encomendas postas baixo ao mando deles.

Cen días son, polo tanto, o tempo que leva o novo rexedor verinés na casa do Concello e hai que facerlle a análise dos seus actos para ver se foi fiel ás súas promesas electorais.

Despois de ler as novas que saíron nos xornais, con crónicas da vila, os veciños danse conta, que cada día que pasa máis acertaron en cambiar de dirixente.

Tódolos  epítetos, “que foron ditados”, son un reflexo do que acontecía nas lexislaturas anteriores, polo que está a falar de si mesmo, non da nova corporación.

 –Deberíalle caer a cara de vergoña ou esconderse a quen afirma que despilfarran os cartos dos contribuíntes verineses, cando nos seus mandatos hai exemplos de sobra para ver e non cometer eses erros. Obras como o parquin da praza do concello, obras como a lonxa , obras como o multiusos e, como non, unha fachada emblemática como era a propiedade de Obras Públicas na Avenida de Sousas, que se apresurou a desmantelar e aí non actúa a fiscalía.

 –A única obra que a xente se paraba ante ela para observala, porque era única en toda a vila. Rompía coa monotonía do resto de construcións urbanas. Era diferente, distinta, pero para iso hai que ter sensibilidade-.

 Nese solar querían  meter aos cativos da vila. Un lugar rodeado de edificios que non deixan recibir o sol, nin ventilación para unhas persoas tan necesitadas do natural. -Tampouco hai sensibilidade-. Catro paredes que enmarcan as vivencias de criaturas deben ser abertas e estar e vivir coa natureza ou, só pode vivir só en Infistela?.

 O novo equipo de goberno, polo de agora, chégalle cumprir coas promesas cativas a persoas concretas que buscaron apoio e foron escoitadas, porque estaban cansos de desprazarse ata o concello e recibir as mesmas monsergas do “ex”, incumpridas.

Dous guiños recibiron os veciños e ademais sen gastos ou poucos. Derribar as casas de ambas esquinas das rúas Travesía de Sousas e da Muralla. -Os comentarios pronto empezaron a escoitarse.

  Saben recoller ideas ou suxerencias que logo vense plasmadas en realidade e por iso a alegría refréxase nas meixelas dos veciños, porque síntense artífices de eventos bos para a vida da vila, para o seu pobo. E senón que llo digan aos do casco vello. Levaban tempo crispados e agora o sorriso alóngaselle na boca. –Se a xente está satisfeita, todo funciona mellor e os votos non escapan, porque ata ,desta vez, fuxiron os dos “amigos” e afiliados.

 Moveron Verín coa serie de actos o longo do verán. Acertaron coas feiras mercados e eventos, -ata recuperaron proxeccións de filmes- que aglutinaron aos veciños e pegaron deles para que non escaparan da vila, porque Verín daba sensación dunha vila desértica e soubérana revitalizar e iso critícase.

Deben ler eses xornais e analizalos e denlle varias lecturas por si se escapa algo, porque o narrador si coñece ao personaxe. –Delirium tremens!. –É imposible describir mellor todo o sufrido e soportado polos veciños do Concello de Verín.

 Un consello: -Debería estar calado e sobre todo ……………..

                            Verín, 25 de setembro, do 2015.-

                             Adolfo Rolán.-