Couto verinchaves.

 

 

Verín .CRONICAS TAMAGANAS.- Couto verinchaves.

 

Miña cara señora María: Debería saber que nesta eurocidade Verinchaves están de mal humor porque as leis dos seus respectivos países non lle permitir acadar novos teitos lexislativos para chegar a acordos que son propios doutras administracións, no referente a proxectos en común.

 Os dous mandamaises de ambos lados da raia queren crear un “couto”.

Este “couto” debe ter autonomía e independencia para facer o que lles peta.

Esta “queixa” política debe encadrarse nas reivindicacións de independencia e autogoberno que algunhas autonomías andan na precura no estado español.

  Aínda se deron de conta de que os estados –Luso e español_ teñen leis que as súas respectivas comunidades deben cumprir. O que chama a atención é a intención deste “personaxes”, de querer saltar as leis dos seus respectivos países.

 -Ou, non será que se agotou a súa capacidade de emprender novos proxectos que ilusionen a cidadanía raiota?. –De todo haberá un pouco.

 Nalgunha ocasión comentouse que Verín ía ser un barrio da eurocidade, que só serviría para que a urbe lusitana podera acceder a proxectos doutro nivel, pero ao parecer a crise chegou a todas partes, polo que hai que buscar excusas ante as dificultades de seguir apostando pola nova administración territorial raiana.

 Hai que pensar que hai que encher o edificio da alfándega, en Feces, de persoal, polo que a falta de cartos imposibilita estes novos inchufes a costa de todos os contibuíntes, polo que hai que buscar excusas ou desviar o tema cara temas que signifiquen impedimentos.

 Co desmadre das autonomías,  no seu gasto, aparecen estes “taifiñas” denunciando que, seus estados respectivos, non lles deixan avanzar no reino de taifas do alto Támega. –O malo é que ten que ser bicéfalo. –E xa se sabe cal foi o resultado das bicefalías ao longo da historia.

 Este tipo de maniestacións responden,xeralmente, a dúas concepcións de rexentar a política. –Unha é que tratan aos concidadáns de analfabetos. -Concepto de persoeiros acomplexados. A outra é a súa ignorancia da historia. A incultura élle innata a súa persoa. Nembargantes o luso debería saber que ningún estado pode permitir desgaxes territoriais. En canto ao galego xa se sabe cales son os libros que pasan polas súas mans: -os catálogos.

 De tódolos xeitos hai un detalle que é moi importante. Os portugueses xa lexislaron que os presidentes das Cámaras só estarán tres lexislaturas. Os españois deberían aprender e tomar nota, para que os alcaldes e todos os políticos tiveran tempo limitado a dúas lexislaturas.

 Debe ser este tempo limitado o que fixo que o lusitano se botara ao buraco deste xeito, non propio del, sobre todo, pola súa descendencia profesional, aínda que, ao parecer, está na mesma situación persoal que o verinés.

 Ámbolos dous están distantes, do que se pode chamar oficialismo relixioso, aínda que se deixan ver nas cerimonias, xa que está ben na procura do voto.

 Non hai lugar para os setecentos vinte e catro postos de traballo que prometeu, perante a campaña das municipais e hai que ir anunciando os atrancos necesarios para disculparse, ante cada persoa, que o visita para ser colocado.

 Non se preocupe señora María, que houbo que facer algún apaño para poder pagar as nóminas dos empregados públicos. Aínda non hai ningún ERE, pero..... pronto. Aínda así é moi doloroso para as familias que o sufran. –Todo polo voto!

                                Verín, 9 de outono do 2011.-

 

                                           Adolfo Rolán.-