Golpe na mesa...

  Verín-CRÓNICAS TAMAGANAS. -  Puñetazo na mesa….?

 

 Miña cara señora María: -Tiña que suceder e sucedeu, -o alcalde-, Don Gerardo Seoane,  deu un golpe na mesa e grazas a iso enterouse do acontecido o día anterior no despacho do funcionario. –Presión?. - Dereito de pernada?.

 O Birilas foi, daquela, un aprendiz nun taller da vila. O seu pai, un profesional na carpintería de aldea, fora unha boa persoa e nunca tivera atrancos para colocar ben aos seus fillos cos bos profesionais que había no lugar.

 Rematada a súa aprendizaxe tocaba buscar un posto de traballo en algunha industria, que eran poucas, na vila. Destacaba algunha que era a envexa dos veciños, polo que había que buscar a persoa adecuada para pedir o favor  e ser colocado definitivamente, para non ter que emigrar.

 O seu pai tiña a persoa que exercía a influencia correspondente para poder optar ao traballo, polo que o Birilas foi colocado, pero con el levou unha carga para toda a súa vida, que foi o de levarlle, cada ano, pola matanza, o lomo do marrán  ao devandito señor. –Así penou con todas as consecuencias e aínda xubilado continúo a levar a encomenda, porque se lle fixo unha obrigación e non sabía como desfacerse dela.

 Cada vez que visita a vila percorre os recunchos para recordar os lugares e estar cun algún dos compañeiros do traballo e botar longas parrafadas coas que disfruta moito.

 E como non?, o primeiro que lle lanza ao seu veciño Manuel foi o do “callo” da rúa Irmáns Fernández Alvarez: -“Tivo que vir un arquitecto para arrancalo, cando un “callista” botou un montón de anos e non foi capaz de meterlle o bisturí”. –Que despexada e aberta se sinte agora a rúa!.

 Pero a cousa non quedou aí, porque lle contaran a chamada de atención ao funcionario por parte do alcalde, Don Gerardo Seoane, chegando a escoitarse a bronca máis aló das paredes do despacho.

  O expediente sobre o derribo da casa estaba en orden, con tódolos informes favorables, só quedaba aprobarse e executar o desmantelamento, pero xorde algo inesperado, -querer enviar o expediente a Patrimonio-, provocando un retraso no novo  planeamento da rúa, polo que o señor Alcalde, Don Gerardo Seoane, toma o asunto como un “pulso” do opositor e aclara a cuestión convocando ao responsable o seu despacho, para verificar o tema. –E quedou claro!-.

 Como?. –O Birilas recordaba o encargo do seu pai. -A estas alturas e aínda existe o dereito de pernada: -“un posto de traballo para estar pagando toda a vida o enchufe”-.

 E iso que o Birilas non sabe que ese posto de traballo foi produto de profesionais da menciña. Nun principio foi un doutor, pero quen rematou a faena foi un sanitario por mor, non dun pai político, pero si dun profesional de influencia considerable en Verín.

- Hai que dicir que o PXOM de Verín recolle un cacho  da Avenida Luis Espada e a rúa Irmáns Fernández Alvarez , en toda a súa anchura, como parte antiga da vila, o que acarreará problemas, cando haxa que remodelar beirarrúas e cambios de canalizacións, porque haberá que enviar os proxectos, aínda que sexa o colocar unhas simples baldosas, a Patrimonio, ou  -practicar o furtivismo-. -Un cachondeo!.

                              Verín, 25 de maio, do 2016.-

 

                             Adolfo Rolán.-