Avatares do Parque Empresarial
D. Ramón é unha persoa moi comprometida. Entregado en corpo e alma ós demais. A súa vida está chea de anécdotas, polo que estar ó seu lado é ler nunha enciclopedia de moito compendio.
Emigrou. Quixo estar ó lado dos que ían facer as américas. Pasou o charco e adicouse a conservar as crenzas dos chegados, tratando de gañar para causa ós indíxenas.
Botou uns anos en terras lonxanas, pero a morriña pesaba moito e regresou a súa terriña. Asentou no val, preto do Támega.
As inquedanzas bulían polo seu maxín, polo que botou man ás obras tratando de mellorar a vida dos veciños.
Saneamentos e abastecementos foron os seus primeiros logros. Abandonouse aquilo de facer cola onde o pozo público para levar auga para a casa e facer as necesidades no recuncho axeitado.
A vida discorría pero faltaba dar empuxe á bisbarra. Participou na primeira intentona de configurar un polígono industrial en Verín.
SIGALSA era a empresa pública encargada de por en funcionamento tales infraestructuras pola xeografía galaica.
D. Ramón plantexou o tema ante as Instancias Superiores, tratando de que se ubicase nos montes de Cabreiroá. Non era Alcalde, polo que a súa proposta quedou no olvido.
O Polígono Industrial fíxose no Toxal. Dende aquela houbo varios intentos de darlle un bo acceso, pero os avatares da política non deron coa comunicación adecuada.
Houbo momentos que se deberon aproveitar para facer que o polígono tivera bos accesos. Cid Harguindey, sendo alcalde aterrou un vial ó longo do Pracer, que servía de protección para o saneamento que daba servizo ó matadoiro. Vial que é tema de litixio nestes momentos, por non estar rematado polos seguintes alcaldes. Logo coa autovía. Máis tarde co acceso e Concentración Parcelaria de Vilaza, unha pista da Concentración podía comunicar o Toxal coa N-525, antes de chegar a Albarellos. Por outra o acceso de Vilaza púidose colocar entre este pobo e O Rosal. Dende aquí era máis fácil comunicar o polígono. Enfrentamentos entre os dous rexidores, daquel momento, non deron lugar a resultados positivos.
No ano 96, cando D. Manuel Fraga inaguraba a adaptación do matadoiro, solicitou a presencia do señor Conselleiro de Agricultura e do señor Presidente da Deputación para darlle solución ó polígono industrial, pois era unha criatura sen pai, porque SIGALSA desaparecera do mercado. O traspaso a Xestur foi a consigna que o señor Fraga requeriu e así se fixo, naqueles anos.
Recolleuse a súa ampliación no PXOUM. Houbo un intento do equipo redactor de reubicalo no mesmo lugar que se di agora.
Hai que decir que o actual alcalde foi quen contratou ó equipo redactor de PXOUM e sempre foi partidario de Cabreiroá-Tamagos. O mesmo que Xestur, pois xa se ve o informe que remite ó Concello de Verín.
Participei en dúas reunións, na escola de Pazos, cos propietarios das leiras, para censalos e chegar a acordos do prezo, pois as directrices do organismo correspondente eran claras. Menos de mil pesetas o metro cadrado para poder asumir con rapidez a futura urbanización do futuro Parque Empresarial. Ó meu traballo faltoulle o acompañamento político correspondente, polo que así quedou todo.
Gobernando o Partido Popular melloráronse as infraestructuras, pois crecían árbores nas beirarrúas, provocando un nulo reclamo para futuros emprendedores.
Os empresarios do Polígono non deben renunciar a un bo acceso nin á ampliación das súas industrias no lugar, pero con educación e saber estar.
Querido D. Ramón xa ve cómo son as cousas. Despois dos anos veñen a darlle a razón.
1 comentario
jacobo garcia novoa -