Reflexión

Corría o ano de 1995. D.Emilio González Afonso era o alcalde. Na parede do departamento de urbanismo colgaban os planos do Avance do POXM, que na actualidade está “sub iudice”, é decir pendente da resolución que dicten os Maxistrados do Tribunal Supremo.

D. Emilio accedera ó sillón municipal a través dunha moción de censura.

Naquel maio do 95 celebrábanse as eleccións locais. Aquel alboroto dos veciños, por descontento cos planos daquel avance foron a causa principal da perda da alcaldía porque se empregaron, por parte do PP, para avivar os ánimos.

Vidas paralelas son as que fan de Verín unha vila singular. Non hai tempo para a historia na vila.

D. Emilio debería reflexionar sobre o que aconteceu naquel ano 95 e tomar a decisión máis adecuada para sobrevivir na política local como alcalde.O tempo non corre, voa, pero en política local é moi importante saber onde estás, coñecer ben a quen tes e de quen te rodeas. Polo tanto D.Emilio debería saber que está a un ano das eleccións locais e polo que poida pasar debería tratar de que non se repetisen os mesmos acontecimentos que, daquela, levárono ó fracaso electoral.

O pobo está levantado. Enfadaron ós que non o estaban.

O actual alcalde está a tempo de tomar a decisión máis importante: SUSPENDER O AVANCE do futuro POXM e deixar que as cousas segan como están e dar licencias como ata agora. Ademais estase a recibir en calquera momento a sentencia definitiva do POXM do 98.

Así non paralizan a única actividade que dá de comer a moitos verinenses, salvándose das críticas da rúa e sosegando a política municipal para encarar con tranquilidade o próximo ano electoral.

D.Emilio, non dé oportunidades e menos a quen foi incapaz de sentarse a negociar para que Verín tivese un POXM definitivo, polo que de momento só habería que adaptalo á lei do solo de Galicia.

Corría o ano 1998 e o mes era xullo. ¡Estamos chegando!. Ocorréuseme dicir que non se debía deixar sen aprobar o POXM, antes de rematar o ano. ¡Quén viu tal cousa! Non houbo tempo de reaccionar. Colleu ó equipo redactor e marchou a Santiago. En tres días solucionou os problemas daqueles planos coa administración. Eran amigos. O tres de agosto aprobouse definitivamente.

Había que encarar non só o ano electoral con tranquilidade, senón tamén aquelas vacacións do mes de agosto.

Ganáronse as eleccións do 1999. Aquel tempo chegou para calmar os ánimos dos propietarios, promotores, etc.

D. Emilio, non cometa os mesmos erros do 1995. Xa repetiu un e está con outro. ¡Sorte alcalde!