Tres de maio

Miña cara señora María: que desolador aquel campo dos Remedios!. Os piñeiros foron arrasados. A xente non sabe moi ben o porque, pero hai quen di que unha empresa quere plantar unha viña.

Outros falan do banco de terras, que puxera en marcha a Xunta do bipartito, e outros din que nas súas poulas ninguén toca, polo que as faladurías, perante a procesión do Cristo, eran de runruneo, pero eran.

Aquelas feiras do tres de maio non volven a aparecer por aquel campo, porque hai que deixar que todo morra e aínda máis, se é algo que aproveitan os curas para o seu existir.

Restituír aquelas romarías sería algo non só bo para o santuario, senón para darlle vida ao concello de Verín, que pouco a pouco ve como desaparece todo o que sone a relixioso. Ponse de moda o elemento "pagano" en detrimento do culto ao Santo Cristo, cando podían convivir, sendo un reclamo para visitantes e devotos.

O abandono do campo por parte dos propietarios e a falta dunha política de recuperación de espazos, en colaboración cos pobos, fae que Verín abandone os lugares, que antano foron de esparcimento de toda a bisbarra.

Poucas ansias de dar vida a esta terra. Poucas ideas para recuperar o de antano actualizándoo con programas que fagan desta bisbarra un reclamo turístico.

Co fácil que é montar ou trasladar a festa do tres de maio co primeiro sábado do mes, así poderíase realizar algo en conxunto. Ata se poderían compaxinar os maios, dando a esta romería vida civil en combinación coa relixiosa.

A feira do día tres podíase trasladar a ese primeiro sábado, polo que se desenvolvería nos Remedios e recuperaríase aquela festa do tres de maio ou feira dos cabalos. Só hai que ter vontade política e ganas de darlle vida, recuperando costumes que foron vertebración desta bisbarra.

Que vaian á Laza. Que aprendan deles. Non lles importa a vida que ten a Eva, pero seguen e seguen... coma se fose o primeiro día. Ninguén se enfada. Nin hai liortas entre o profano e o relixioso, porque teñen superado todos estes dimes e diretes de incultura laicista.

Mentras tanto andan a plantar, sen autorización dos propietarios comuneiros, ás beiras do río Támega, para que non entre pizca de luz, nas súas augas, e tamén morra ou desaparezca, todo tipo de vida acuática.

O que si coidan é ese interesante campo de herba artificial feito a través do Plan "E". Uns rapazolos, que foron facer algo de deporte víronse sorprendidos, de súpeto, pola policía local que os reprendía polo feito, xa que aínda non se inaugurara, polo que só podían mirar para el e ver que bonito era.

Roubos campan por doquier. As novas dos xornais destacan estes feitos. A Comisión Municipal de Seguridade Cidadá debe tomar nota destes sucesos e tratar de darlle solución.

Os veciños non queren que ó seu redor sucedan estes atracos, porque pode ser produto de retraimento para abandonar saídas e desexan poder pasear seguros.

Pola contra, co novo Plan Xeral de Ordenación está todo solucionado. Os veciños síntense olvidados por non seren consultados na elaboración primitiva, porque agora teñen pouca fe nas enmendas que poidan aportar a este proxecto exposto.

A promesa tardou tres anos en cumplirse. E só eran tres meses. E gastáronse uns doce mil euros nun informe para poder dar licenzas de construcción. Que ricos! Os cartos son do pobo. Así nos administran. O mellor: o cartel da eurocidade. Demostra unha vez máis que somos un barrio de Chaves.