Sergio

Meu caro Sergio: "todo o teu gozo metido nun pozo". Neste refrán pódese resumir toda a túa pesadume pola noticia da suspensión do PXOM, por parte dos tribunais, ó non admitir a trámite o recurso plantexado polo Concello.

Ás veces a vida, meu caro Sergio, xoga estas pasadas e un déixase levar.

É triste ver cómo os sacrificios da emigración che valeron para pouco. Pensabas gañar uns cartiños coa compra da finca e resulta que ven a xustiza e tírache con todo.

Non che preguntaron nada, porque non sabían que os teus aforros están invertidos na terriña, non coma outros que especulan na bolsa. Ti, sempre seguro, na terra, pero está visto que nin así.

Daquela as túas meixelas radiaban alegría, cando comprobaches, in situ, que a leira che quedara na zona de ampliación do núcleo rural, agora veñen e tíranche con todo ó traste. ¡Qué penuria, meu caro Sergio!.

As causas da túa situación foron tres: demasiada presa na aprobación do PXOM do 1998, por mor de entrar nun ano electoral; imposibilidade de negociación, para retirar as denuncias cos afectados; e oscurantismo-secretismo incumplindo o punto da orden do pleno correspondente á adaptación da nova lei do solo.

No verán do 1998, 28-29 de xullo, marcharon con papeis do PXOM para Santiago. Regresaron antes da data de aprobación, que foi o tres de agosto daquel ano. Os días foron escasos para a Dirección Xeral de Urbanismo e para estudalos a oposición antes do pleno. Todo porque no se podían perder días de vacacións e porque se entraba en ano electoral, e iso que aínda restaban meses por diante. Meu caro Sergio, é normal que con tanta presa e tanto papel que ler este PXOM tivera irregularidades.

A pesares do contencioso, houbo intentos de arranxar o problema.

Un dos promotores propuxo retirar a denuncia a cambio da multa que lle impuxera a administración, por ampliación dunha nave. Pódoche cofirmar, meu caro Sergio, que aínda hoxe estou esperando pola resposta daquel alcalde, que por certo debería estar ben caladiño e arrimar o ombro polo ben de Verín. A soberbia e outros intereses fixeron que o arreglo non frutificara.

Como remate, meu caro Sergio, fixéronse cargo da concellalía de urbanismo, co tripartirto, uns novatos con descoñecemento da realidade do concello. En vez de adaptarse ó mandato do pleno, fan un plan totalmente novo, incumprindo co acordo plenario e buscando problemas cos veciños, polo que calquera tiña base para ir ó contencioso. Así mesmo, traballaron ás espaldas do alcalde e o resto de concelleiros.

Con todo isto, meu caro Sergio, é normal que estemos onde estamos, e faltan por vir máis sentencias. A culpa non a quere ninguén.