Eleccións municipais
Miña cara señora María: “A persoa humana é o único animal que tropeza dúas veces na mesma pedra”.
Debo decirlle que non ten que cruzar a rúa lonxe dos pasos de peóns ou dos semáforos. O seu xeonllo non está para correr eses riscos, porque pode fallarlle no medio e as consecuencias poden ser desmesuradas, xa que vostede debe seguir e continuar cotidianamente, porque representa a persoa ideal residente na vila.
Ademais aínda é desa xente que gosta de conversa e empréndea en calquera recuncho, aínda que teña que sosterse coa muleta longo tempo.
Xa sei que gañaron os seus, os do corazón e pensamento, pero vostede é das que sufren o cambiazo. Os que a levaron a votar preocúpasen ben de que a papeleta que mete na urna sexa a deles e non a súa. Qué ben a trataron. Abríronlle a porta do coche e acompañárona ata a mesa electoral, por se acaso.
A vostede élle difícil comprender cómo fai catro anos os verineses castigaron ao Partido Popular, deixándoo sen maioría absoluta, tendo como respaldo á Deputación, á Xunta de Galicia e ó Goberno Central e agora, ano 2007, as urnas vólvenlle dar a maioría, sen ter o apadriñamento dos entes anteriores.
A vila, señora María, anda ao revés. Debe comprender que os verineses castigaron a chegada ao poder do tripartito, a través dunha moción de censura.
Tampouco comprenderon nin aceptaron o derribo das obras executadas anteriormente, porque acarrea dobre gasto para as arcas municipais, que sempre adolecen de fondos para servir aos veciños.
Pero sobre todo o que a vila castigou foi a falta de autoridade. Sabíase quén era o alcalde, pero non se sabía quén gobernaba, xa que fixeron do concello un reino de taifas. Como exemplo, todo o que sucedeu co PXOM.
Nunha experiencia política, o principio de autoridade debe ser a guía que marque as liñas a seguir despois de redactar un programa común baseado en propostas de cada partido.
Hai que olvidarse do programa individual e consensuar os puntos para desenvolver durante a etapa que dure o goberno, porque as sensibilidades partidistas son malas compañeiras en política.
Miña cara señora María, que a Verín non lle pase como o dito: “nunca segundas partes foron boas”. Porque o pobo non se equivoca, e non hai que recordar aquelas etapas de alcaldesa de Alianza Popular e Deputación de UCD.
A vila tivo dous momentos de avance, que coincidiron sendo alcalde Cid Harguindey e vicepresidente da Deputación para asuntos económicos, e logo gobernando no concello o PP coincidindo coa Deputación, Xunta de Galicia e Goberno de Madrid como respaldo político.
Agora, señora María, o municipio pasará outra travesía no deserto.
Debo decirlle que non ten que cruzar a rúa lonxe dos pasos de peóns ou dos semáforos. O seu xeonllo non está para correr eses riscos, porque pode fallarlle no medio e as consecuencias poden ser desmesuradas, xa que vostede debe seguir e continuar cotidianamente, porque representa a persoa ideal residente na vila.
Ademais aínda é desa xente que gosta de conversa e empréndea en calquera recuncho, aínda que teña que sosterse coa muleta longo tempo.
Xa sei que gañaron os seus, os do corazón e pensamento, pero vostede é das que sufren o cambiazo. Os que a levaron a votar preocúpasen ben de que a papeleta que mete na urna sexa a deles e non a súa. Qué ben a trataron. Abríronlle a porta do coche e acompañárona ata a mesa electoral, por se acaso.
A vostede élle difícil comprender cómo fai catro anos os verineses castigaron ao Partido Popular, deixándoo sen maioría absoluta, tendo como respaldo á Deputación, á Xunta de Galicia e ó Goberno Central e agora, ano 2007, as urnas vólvenlle dar a maioría, sen ter o apadriñamento dos entes anteriores.
A vila, señora María, anda ao revés. Debe comprender que os verineses castigaron a chegada ao poder do tripartito, a través dunha moción de censura.
Tampouco comprenderon nin aceptaron o derribo das obras executadas anteriormente, porque acarrea dobre gasto para as arcas municipais, que sempre adolecen de fondos para servir aos veciños.
Pero sobre todo o que a vila castigou foi a falta de autoridade. Sabíase quén era o alcalde, pero non se sabía quén gobernaba, xa que fixeron do concello un reino de taifas. Como exemplo, todo o que sucedeu co PXOM.
Nunha experiencia política, o principio de autoridade debe ser a guía que marque as liñas a seguir despois de redactar un programa común baseado en propostas de cada partido.
Hai que olvidarse do programa individual e consensuar os puntos para desenvolver durante a etapa que dure o goberno, porque as sensibilidades partidistas son malas compañeiras en política.
Miña cara señora María, que a Verín non lle pase como o dito: “nunca segundas partes foron boas”. Porque o pobo non se equivoca, e non hai que recordar aquelas etapas de alcaldesa de Alianza Popular e Deputación de UCD.
A vila tivo dous momentos de avance, que coincidiron sendo alcalde Cid Harguindey e vicepresidente da Deputación para asuntos económicos, e logo gobernando no concello o PP coincidindo coa Deputación, Xunta de Galicia e Goberno de Madrid como respaldo político.
Agora, señora María, o municipio pasará outra travesía no deserto.
0 comentarios