Poder absoluto

Miña cara señora María: é triste vivir nunha vila onde os esforzos institucionais consisten en silenciar á COPE, en vez de acelerar o PXOM, para manter os postos de traballo. As necesidades dos veciños non están nas diferenzas de opinión, senón que están en satisfacelas adecuadamente dende a vida municipal. E para iso non fai falta ir contra ningún medio de comunicación local, como neste caso, contra a COPE.

Na diversidade de ideas está a riqueza dunha democracia. E cantas máis opinións cheguen aos veciños, mellor informados estarán, polo que se sentirán máis libres, pero aquí é onde radica o problema: en que os veciños poidan contrastar opinións e sentirse libres para formar a súa idea dos dirixentes locais que os administran. Por iso hai que afogar esta emisora local, porque é libre e desexa que os seus oíntes teñan criterios de liberdade.

O intento de acalar non é novo en Verín. Persoalmente tiven que ser un sepulcro namentres estiven na política local. Pensei acabar no psiquiatra, por iso tomei a decisión de irme. Non podía falar con ninguén. Nin gozar dunha conversa con amigos ou con veciños. Non me podía arrimar, nin á sombra do “Toca” . Nunha palabra: non era libre para falar, nin para dar opinións.

Por certo, nunha comisión de goberno preguntei polo informe de secretaría e recibín o maior insulto da miña vida. Polo tanto todas as miñas actuacións estaban baixo sospeita. Vivía nun calvario político. Pretendían amedrentarme con reprimendas. Pero non o lograron.

Estes personaxes séntese mal porque a COPE é libre. Non sei que fan no Partido Popular. O seu lugar está neses partidos que intentan que desapareza a COPE. Calarán á COPE local, pero xurdirán outras “copes”, porque eles non representan a liberdade e menos a liberdade de expresión. As súas actuacións son impropias de demócratas e por suposto de falta de humanidade, porque xogan co pan de comer das familias que dependen desta empresa.

É triste, pero a realidade é que nas democracias haxa persoas desta calaña, amparadas por siglas de partidos políticos, que na súa esencia está a defensa dos dereitos e deberes individuais.

“O poder corrompe, o poder absoluto corrompe absolutamente”, di o pensador.

¡Somos libres!

2 comentarios

[Alberto - 31 de enero de 2008 - 00:10]

Mentras tanto, unha ferida segue sangrando sen parar, decenas de gotiñas de sangue nova marchan da vila para buscar o pan fora, eso si, sen saber que o pan de fora sabe tan amargo como o da casa, o problema é que na casa por haber non hai nin fornos para facer o pan. Eso si, mentras o corpo segue morrendo pouco a pouco desangrándose, temos festa, alcohol e bares de sobra para polo menos, de morrer, morrer cunha sonrisa na boca, a careta dun cigarrón deformada, borracho de realidade tóxica.

Un saudo.

[viaxeira - 30 de enero de 2008 - 03:23]

eso en verin sempre ocorreo,cando non se e do bando tirana matar