Octavio
Miña cara señora María: a semana pasada comentei a derradeira decisión política local que se tomou no concello. Hoxe adiántolle cal foi a primeira do 2009.
Vostede ten que acordarse dun cativo que se criou no seu barrio. Xogaba moito na beirarrúa. Algunha vez limpoulle os mocos coa punta do mandil. Nunha ocasión vostede regresaba do seu galiñeiro, traendo a oveira de arame chea de ovos e o cativo arrimóuselle, metendo un dos dedos dentro, para coller os ovos. Cando viu que non podía sacar a man empezou a chorar e vostede baleirou a oveira para empurrar o dedo pola parte de dentro. Gustaba moito de que o levaran ás cabaliñas.
Aquela crianza que brincaba ó seu redor e bambeábase nos recunchos da rúa, hoxe, é un home. Traballa coma funcionario do Estado e percorre toda España a cotío, porque ten un traballo moi singular. Poucas veces dorme na casa. Está aínda solteiro, polo que goza o que pode. Visita a vila, de vez en cando, e ponse ao corrente de todos os acontecementos que ocorren, porque se sinte un verinés de ben. Vende Verín por onde pasa e fai campaña da súa orixe, porque se sinte orgulloso de ser desta terra.
Este rapaz, perdón esta persoa, foi sentada na cadeira do xulgado, por facer comentarios, nun foro de internet, de como se compran os votos nas eleccións, en Verín.
Ante a autoridade correspondente non se arredou, senón que confirmou as súas manifestacións e recoñeceu ser a persoa que firmaba co nome que aparecía nos textos.
Pódolle confirmar que dos participante é o único que di quen é e ademais pódese ler o que conta ou narra.Tamén puido non confirmar nada do tratado, e dicir que alguén firmaba con seu nome, pero, seguro de si mesmo, reafirmouse en todo o seus escritos.
Esta denuncia, señora María, é a primeira gran noticia, coa que empezamos este novo ano. O día cinco deste mes, Octavio Rani do Encanto, entrou pola porta do xulgado e sentouse ante a autoridade xudicial para declarar sobre os comentarios que fai no foro do xornal provincial.
Señora María, Octavio somos todos aqueles que necesitamos contar historias, experiencias vividas ao longo da vida política local, porque necesitamos desafogarmos e ser libres.
Octavio somos todos os que queremos a vila, que non queremos ser súbditos, senón cidadáns libres e non atados de pés e mans. Estamos contigo, porque pensamos e dicimos o mesmo. E non digamos os que estivemos aló e tivemos que facer o que ti denuncias.
Serás o culpable de elevar de categoría o que só estaba nos cenáculos e non tiña corpo máis que ser tema dos amigos en calquera lareira da bisbarra.
Queremos estar libres da espada de Damocles, que deixe de pendurar sobre a nosa cabeza, porque non se pode coartar a liberdade de expresión.
Sempre metendo medo! Sempre tratando de tapar voces discordantes! Cando o bonito dunha democracia é que haxa diversas opinións, porque enriquecen a vida das persoas.
Coa derradeira normativa local inténtase coartar a liberdade individual e con esta denuncia a liberdade de expresión.
2 comentarios
Alberto Fernández -
Barnikel -