Como gañar?

Miña cara señora María: se vostede tivera o poder nuns intres, seguro que non usaría todas as falcatruadas que se ven e se escoitan en cada recuncho do concello.

 Seguro que non chamaría a membros da etnia xitana para que fosen a retirar calquera aparello de electrodomésticos en calquera comercio que hai na vila, cun vale, no que rezaba unha cantidade de setecentos oitenta euros.

Isto sucedía ás once e media da mañá, do día 20 de maio, venres, nunha tenda da vila.

 E para máis inri esixen elexir, e moitas veces impoñen, que non queren o electrodómestico, senón unha televisión de plasma, como contou un industrial que se viu na tesitura.

 Isto é rirse dos contribuíntes, e cantos non chegan a esa televisión, nin a manexar tantos cartos como se permiten e mostran certas persoas desta etnia, aqui, nesta vila. Cos cartos de todos nós, cómpranse votos, señora María.

   Vostede non sabería facer isto, porque vostede, seguro que tampouco botaría máis de dúas lexislaturas servindo ó seu pobo, polo que non crearía ningunha tela de araña para perpetuarse no sillón da alcaldía, nin tería necesidade de recurrir a este tipo de irregularidades maquiavélicas.

  Pero hai máis. Noutra ocasión chegou unha camioneta a descargar uns sofás ao Campo Grande e os empregados da empresa empezaron a baixar e a desembalar a paquetería, polo que foron intervidos para que arrimasen os embalaxes nun rincón e mais nada. Obedeceron ordes. Contan que na seguinte feira estaban nun dos quioscos que se colocan na Alameda, para ser vendidos. Así se administran os cartos dos contribuíntes!

 A vostede nunca se lle ocurriría “amañar” ao Pastor que predica no culto, aló no Campo grande, para que dende o púlpito se dirixa aos “devotos”, predicando que  non se pode votar ao PSOE porque queren alongar a idade escolar dos “nosos fillos” ata os dezaoito anos. Que maneira de xogar coas baixas sensibilidades desta etnia, que permite casar aos catorce!

 E máis. Vostede non aproveitaría estas datas para facer todo tipo de prevendas e enganos, porque vostede, se tivera ansias de prolongar súa vida política, seguro que o faría cando xurden as necesidades, e non esperar a estes momentos, porque se descubriría. Vostede, como non ten necesidade disto, porque sabe o tempo que lle quere adicar á vida pública, non xoga coa xente, porque ante todo, son persoas. Porque vostede, ante todo, é unha persoa honrada e honesta. As súas tripas non tragan estes feitos.

 Tampouco vostede xogaría cos votos da Residencia de Anciáns dunha maneira tan chabacana, porque vostede é unha persoa elegante e sabe distinguir os tempos para visitar e facer calquera tipo de cubrición de necesidades e non esperar, sempre a estes momentos de eleccións, para facer a visita e rirlle a estas persoas, que necesitan calquera xesto menos o voto.

  Vostede non necesita crear algo fantasmal para picarse e enfrentarse á contenda, non ten necesidade dun aguillón, porque para vostede a votación é un acto democrático e enfréntase con toda a naturalidade porque vostede, sendo o concello tan cativo, visitaría case todos os dias do ano ao conveciños, e non cada catro anos. Por iso, ao estilo de D.Quixote, necesita crear muíños de vento contra os que loitar. Unha quimera, señora María.

 Primeiro inventaron unha lista de independentes e logo ían sacar doce ou trece concelleiros. O resultado só confirmou o que estivo sempre a punto de producirse, sacar dez. Por iso a euforia e a alegría foi a que foi e nada máis, porque non é o mesmo doce ou trece concelleiros, para Ourense e Santiago, que dez.